Είναι ένα από τα χωριά του Δήμου Σικυωνίων (Κιάτου) του Ν. Κορινθίας. Το συναντάμε κατά τη διαδρομή Κιάτου-Γκούρας και απέχει 26 χλμ. από το Κιάτο και 126 χλμ. από την Αθήνα.
Βρίσκεται σε υψόμετρο 750 μ. και είναι κτισμένο αμφιθεατρικά, με ανατολικό προσανατολισμό, σε πλαγιά ριζώματος της Ζήρειας ή Κυλλήνης.
Καταλαμβάνει έκταση 30.000 στρεμμάτων περίπου, εκ των οποίων τα 500 καταλαμβάνει η οικιστική του Ζώνη.
Οι μόνιμοι κάτοικοί του ανέρχονται περίπου στους 250 και κύρια ενασχόλησή τους είναι η γεωργία, ενώ υπάρχουν και λίγοι κτηνοτρόφοι.
Οι σημαντικότερες αγροτικές καλλιέργειες είναι η αμπελοκαλλιέργεια (Αγιωργίτικο σταφύλι & σουλτανίνα), τοματοκαλλιέργεια, πατατοκαλλιέργεια, παντός είδους κηπευτικά, όσπρια & σιτηρά. Ευδοκιμούν ακόμη και καλλιεργούνται, μηλιές, αχλαδιές, κερασιές, καρυδιές, μυγδαλιές, πλην ελαιοδένδρων & εσπεριδοειδών. Ο αμπελώνας του χωριού, εκτάσεως 500 στρεμμάτων, φημίζεται για την ποιότητα του κρασιού που παράγει.
Η εύφορη κοιλάδα του, απλώνεται από Β.Α προς τα Νότια και μέχρι τα όρια των χωριών Ασπροκάμπου και Ψαρίου, διασχίζεται από τον ποταμό Σοφαίνετο (Στυμφάλιος στρατηγός που πήρε μέρος με 10.000 Αρκάδες στην εκστρατεία του Κύρου κατά του αδελφού του Αρταξέρξη), και αρδεύεται απ’αυτόν αλλά και από την ομώνυμη πηγή “Κεφαλάρι”.
Στο κέντρο του χωριού δεσπόζει μια όμορφη πλατανοσκέπαστη πλατεία που η ηλικία του πλατάνου της (μνημείο της φύσης) ξεπερνάει τα 130 χρόνια (φυτεύθηκε το 1875 από πλανώδιο πωλητή) και που τα καλοκαίρια προσφέρει μοναδικής απόλαυσης δροσιά, με υπηρεσίες καφενείου αλλά και ψητοπωλείου. Δίπλα από την πλατεία υπάρχει ο παραδοσιακός ξενώνας Αρχοντικό ο οποίος έχει χτιστεί το 1880, καθώς και η ταβέρνα Γεύσεις και Οίνος, ενώ σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκεται ο ξενώνας Αρμονία και το Καφενείον. Κάτω από τον πλάτανο, κάθε καλοκαίρι, στις 20 Ιουλίου (γιορτή του Προφήτη Ηλία), πραγματοποιείται το πανηγύρι του χωριού με φαγητό και ζωντανή μουσική. Εκείνη τη μέρα, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του Κεφαλαρίου επισκέπτονται το γραφικό εκκλησάκι του προφήτη Ηλία που βρίσκεται στη Ζήρια, μέσα στα έλατα.
Στο Κεφαλάρι υπάρχει επίσης ξενώνας Ορειβατικού Συλλόγου με δυνατότητα φιλοξενίας 15 περίπου ατόμων και βέβαια όμορφες διαδρομές πεζοπορίας στο οροπέδιο των “Ισιωμάτων” και στο δάσος της Ζήρειας.
Στην εμπατή του χωριού και επί του αυτοκινητοδρόμου Κιάτου-Γκούρας λειτουργεί η πρόσφατα ανακαινισμένη ταβέρνα του Μάγκα, με μοναδικές γεύσεις η οποία προσφέρει και ενοικιαζόμενα δωμάτια
Η αρχική ονομασία του χωριού ήταν Ντούσια. Πλήρη όμως και αδιάσειστα στοιχεία για την προέλευση του ονόματος δεν υπάρχουν.
Η παράδοση λέει πως το χωριό ονομάστηκε έτσι από το όνομα ενός οικιστή της περιοχής, αρχηγού ίσως γενιάς νομάδων-κτηνοτρόφων που διαβιούσε στην ευρύτερη περιοχή.
Οι γραφές αναφέρουν ότι το χωριό πήρε την αρχική του ονομασία από το όνομα του κλεφταρματωλού καπετάνιου της περιοχής Χρίστου Ντουσιαϊτη ή Ντούσια, ο οποίος καταγόταν από οικισμό της περιοχής του χωριού και είχε αναπτύξει αξιόλογη δράση κατά την περίοδο των Ορλωφικών (1770). Η εκδοχή αυτή όμως εξασθενεί αφού σε άλλη αξιόπιστη γραφή (βιβλίο Β. Μπίρη, Αρβανίτες), περιλαμβάνεται χάρτης στον οποίο απεικονίζεται η κατανομή της Ελλάδας στους Φράγκους ηγεμόνες κατά το έτος 1388 & στον οποίο το χωριό αναφέρεται με την ονομασία Ντούσια δηλαδή πολύ νωρίτερα από την εμφάνιση του Χρίστου Ντουσιαϊτη ή Ντούσια ο οποίος προφανώς ήταν απόγονος του γενάρχη Ντούσια της παράδοσης.
ΠΗΓΗ ΓΕΝ. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ & ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ: To βιβλίο του συμπατριώτη μας Σπύρου Ν. Σπυρόπουλου, με τίτλο “ΚΕΦΑΛΑΡΙ ΣΤΥΜΦΑΛΙΑΣ (Το χωριό του Ντούσια)”.